Hoe ga je om met vruchtbaarheidsproblemen?

Wanneer zwanger worden moeizaam gaat, word je voor veel keuzes geplaatst. Wat kan je hierbij helpen? Marjolein Grömminger van Freya vertelt het je.

Marjolein Grömminger

Communicatiemedewerker Freya

Taboe

“De eerste keuze is óf en wanneer je naar de huisarts stapt. Sommige koppels proberen dan al een jaar om zwanger te worden. Wat hen niet helpt, is het feit dat vruchtbaarheidsproblemen gevoelig liggen. Hoewel er in de media over wordt gesproken, is het onderwerp nog altijd taboe.

Het is vaak een heel ander verhaal als het jezelf overkomt”, zegt Marjolein Grömminger van Freya, de vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen. “Wij helpen deze groep onder meer met informatie en door belangenbehartiging. Het is namelijk belangrijk om je in te (blijven) lezen over vruchtbaarheidsproblemen.”

“Als het jezelf overkomt is het echt een ander verhaal”

Grenzen

Na een consult bij de huisarts is het vaak de vraag of een fertiliteitstraject de volgende stap moet zijn. “Sommigen kiezen er niet voor omdat ze behandelingen bijvoorbeeld niet zien zitten. Voor wie een fertiliteitstraject wel een optie is kan –afhankelijk van de gestelde diagnose- een hormoonbehandeling, IUI, IVF of een donor een mogelijkheid zijn. Hoe dan ook komt er van alles op hen af.

Voor sommigen is meteen al duidelijk waar hun grenzen liggen. In de praktijk komt het ook vaak voor dat die grenzen gedurende het proces worden verlegd. Daar is niets mis mee, zolang je trouw blijft aan jezelf én bewust keuzes blijft maken. Soms is het een goed idee om even een time-out te nemen van de zwangerschapspogingen.”

“Praat met iemand uit je omgeving”

Impact

“In contact komen met anderen die hetzelfde meemaken kan eveneens een goede zet zijn,” zegt Grömminger. Het zorgt voor erkenning en herkenning. “Problemen met fertiliteit hebben vaak een enorme impact. Je kunt je erg eenzaam voelen wanneer iedereen om je heen zwanger lijkt te worden. Voor de buitenwereld is niet altijd even zichtbaar dat dit je wereld behoorlijk op zijn kop zet. Ik raad mensen daarom aan om met iemand uit hun omgeving te praten. Dat is lastig, maar toch leidt het vaak tot begrip.”