ADHD heeft impact op het dagelijks leven, en soms ook op ouderschap en het gezin. Suzan Otten-Pablos kreeg de diagnose zeven jaar geleden. Nadát de ADHD bij haar twee kinderen was geconstateerd.
“’Misschien moet je eens een pil van je kind proberen’ werd er door iemand geopperd. Mijn kinderen waren enige tijd daarvoor allebei gediagnosticeerd met ADHD. Ik deed mijn relaas omdat ik helemaal vastliep. Bijna mijn hele leven voelde ik me al opgefokt. Inmiddels was ik zo gejaagd en gehaast dat mijn borstbeen er pijn van deed. Zó rusteloos. Met die pil ging de storm in mijn hoofd ineens een beetje liggen. Niet heel veel later kreeg ook ik de diagnose ADHD”, vertelt Suzan. Bij ADHD kan een erfelijke component namelijk een rol spelen.
Snel afgeleid
Met de kennis van nu ziet ze veel overeenkomsten in het gedrag van haar kinderen (17 en 20 jaar oud) en dat van haarzelf. Naast de drukte en gevoelens van onrust zijn ze alle drie snel afgeleid en hebben ze moeite om taken tot een goed einde te brengen. Dat alleen al klinkt ook veel anderen met Attention Deficit Hyperactivity Disorder waarschijnlijk niet onbekend in de oren.
Bij Suzan werd er in haar jeugd op gehamerd dat ze zich beter moest concentreren. Ze werd lui genoemd, terwijl ze zich echt wel wilde inzetten maar dat simpelweg niet kon. “Destijds was er nog niet zo veel over ADHD bekend. Bovendien kan de ADHD zich bij meisjes anders openbaren dan bij jongens. Die laatsten vliegen soms alle kanten op. Bij meisjes kan ADHD ook naar binnen keren waardoor ze wat dromeriger zijn. Zij krijgen de diagnose laat of helemaal niet.”
Destijds was er nog niet zo veel over ADHD bekend
Onrustig en impulsief
Meer regelmaat en medicatie verlichten de klachten bij Suzan. Al blijft de onrust en is een boek lezen er bijvoorbeeld nog steeds niet bij. “Vooral het constante opgejaagde gevoel is slopend. Daarnaast ben ik impulsief, kan ik niet tegen autoriteit en heb ik continu nieuwe uitdagingen nodig. Het lukt mij niet om voor een baas te werken. Daarom ben ik zelfstandige. Dat gaat prima. Het voordeel van de ADHD is dat ik sneller denk en schakel dan sommige anderen. Vaak zijn mensen met ADHD ook heel puur en erg creatief.”
Vooral het constante opgejaagde gevoel is slopend
Suzan noemt zichzelf soms gekscherend een moeder met stuiterbalkwaliteit. Ondanks dat ze dan ook altijd terug stuitert en het leven weer oppakt, heeft haar ADHD eveneens gevolgen voor het gezin. Ze kan slecht tegen prikkels als ze zich ergens op moet concentreren, zoals bij het koken. “Dan duld ik niemand om me heen. Toen allebei de kinderen nog thuis woonden ging het er nooit normaal aan toe. Mijn man is de rustige factor, maar wij drieën bewegen altijd veel en praten honderduit. Alles gaat in het kwadraat. Dat is soms leuk, maar ook wel eens vervelend. Zaken escaleren veel sneller en mijn kinderen vlogen elkaar voorheen regelmatig in de haren.”
Onderhandelen
De grootste uitdaging voor Suzan is om het als moeder anders aan te pakken, vindt ze. In haar jeugd was zij meer op zichzelf aangewezen. Dat wil ze niet voor haar kinderen. “Aan ADHD kleeft een bepaald negatief stigma, terwijl mijn kinderen niets aan hun ADHD kunnen doen. Ik wil er gewoon altijd voor ze zijn en trok meteen aan de bel toen ze tegen zaken aanliepen. We praten veel. En inmiddels heb ik heel wat onderhandelingen gevoerd op school als de oudste er weer eens was uitgestuurd. Gelukkig zijn we op tijd naar een goede arts gestapt. We hebben ook wel eens het advies gehad om ze dan maar buiten te laten rennen. Mijn tip aan andere moeders is dan ook: bezoek een deskundige. Zij kunnen je verder helpen.”
