Gegeneraliseerde pustuleuze psoriasis (GPP) is een zeldzame en ernstige huidziekte, die levensbedreigend kan zijn, nader onderzoek blijft noodzakelijk, aldus hoogleraar dermatologie prof. dr. Peter van de Kerkhof.
Prof. dr. Peter van de Kerkhof
Hoogleraar dermatologie
Gegeneraliseerde pustuleuze psoriasis (GPP) en ‘gewone’ psoriasis, wat is het verschil?
“Kenmerkend aan psoriasis zijn rode huidplekken, huidschilfers en – vaak intense – jeuk. Zo’n vier procent van de Nederlanders heeft hiermee te maken. GPP is echter veel zeldzamer en kent een extremer ziektebeeld. Het is een heftige ontsteking van de huid. Deze is zichtbaar door de vele blaasjes gevuld met pus, ook wel pustels genoemd. Patiënten hebben vaak meer last van pijn aan de huid dan van jeuk.”
Wat is de impact van deze ziekte?
“GPP beïnvloedt de kwaliteit van leven aanzienlijk. Zowel vanwege het aanzicht van de huid – wat vrij dramatisch kan zijn met alle pustels – als de pijn die de patiënt ervaart. Bovendien kan deze aandoening levensbedreigend zijn bij opvlammingen. Bij deze zogenaamde ‘flares’ krijg je uit het niets zeer hoge koorts, een vuurrode huid en een explosieve toename aan pustels. Door zo’n opvlamming komt de gehele waterhuishouding van de huid – en daarmee ook van andere organen – in gevaar. Als een patiënt naast GPP ook nog andere gezondheidsproblemen heeft, kan dat erg gevaarlijk zijn. Ziekenhuisopname bij flares is dan ook vaak essentieel.”
Zijn er specifieke behandelingen?
“Patiënten krijgen medicatie en pijnstillers voorgeschreven. Deze zijn doorgaans effectief, maar kennen ook veel bijwerkingen. Zeker bij langdurig gebruik. Er wordt onderzoek gedaan om de ziekte beter te begrijpen en te kijken of andere behandelmethoden mogelijk zijn.”
Wat is het toekomstperspectief van GPP?
“Omdat deze ziekte grillig is en de patiënt daardoor zo ziek kan zijn, is de juiste behandeling essentieel. Net als het belang van meer gedegen wetenschappelijk onderzoek. Door verschillende studies hebben we meer inzicht gekregen in het ontstaan van de ziekte. Wat er misgaat bij het afweersysteem van de patiënt en de rol van de genen daarin. Ook hebben we nu beter in kaart wanneer mensen die al psoriasis hebben meer risico lopen op GPP. Maar we zijn er nog niet. Daarom is meer onderzoek zo belangrijk.”
