Leven met psoriasis

“Toen ik 23 was en in Antwerpen woonde, kreeg ik een keelontsteking die ik wel vaker had, waarvoor ik een antibioticakuur kreeg…” Zo begint het verhaal van Laura*.

De antibioticakuur pakte slecht uit, tegelijkertijd ontstonden namelijk de eerste verschijnselen van psoriasis. Waarschijnlijk was de psoriasis al latent aanwezig maar zonder symptomen. Mogelijk heeft ook  de allergie voor de penicillinekuur een rol gespeeld

Ze veranderde voor haar gevoel in een week tijd in een soort vis met allemaal schubben op de huid. Normaal lopen was niet mogelijk, één en al schilfer, ontsteking en erg  veel pijn. De dokter die ze in Antwerpen bezocht schrok er heel erg van. Vanaf dat moment is ze in behandeling gegaan bij een dermatoloog.

Lichttherapie

De eerste behandeling die Laura was lichttherapie. Maar het duurde heel lang voordat haar huid hersteld was. De therapie werkte maar heel langzaam. In die periode is ze eigenlijk nooit gaaf geweest,  er waren tijden dat het meer of minder was.

Verloop van de psoriasis

Laura: “Het opleven van mijn psoriasis had vaak wel te maken met drukke periodes in mijn privé-leven of door drukte op het werk. Daarnaast reageerde mijn huid direct op kou in de lucht. Aan het einde van de zomer zag mijn huid er het beste uit.

Zelfvertrouwen

Als je huid helemaal vol zit, doet het ook iets met je zelfvertrouwen en dat is niet prettig. In het voorjaar loop je graag met korte mouwen en dat gaat op het werk wel goed met collega’s die er vanaf weten, maar voor nieuwe mensen is het even aanpassen. Je ziet mensen gewoon kijken. Soms als je de zee in loopt en je hebt heel veel plekken dan zie je mensen kijken, maar die stappen echt niet op je af om te vragen wat er met de huid is.

“Op een reis in Guatemala had ik ook een flinke uitbraak waarop iemand zei: “O wow, have you been eaten alive?”, die dacht dat ik helemaal onder de muggenbeten zat. Mensen kunnen er dus van alles van denken.

Medicatie

Qua medicatie heeft Laura veel verschillende zalven geprobeerd; hormoonzalf, vettige zalf, vaseline, spuitbussen met medicatie. In België heeft ze gebruik gemaakt van lichttherapie, daarnaast ook twee keer in Nederland. Dit was ook goed te combineren met haar werk in de periode dat ze nog geen kinderen had. Maar daarna werd het lastig.

Impact op het leven

Laura is nooit geweigerd bij een zwembad, maar geeft eerlijk toe dat ze dat uiteindelijk zelf niet wilde, en zichzelf restricties oplegde. Dat is niet prettig, maar als je je bedenkt dat je met zo’n huid het zwembad in moet dan voel je je ook niet fijn.

Ze heeft weleens gedacht “als ik nou kon ruilen met een ander soort ziekte dan …” bijvoorbeeld iets wat je niet direct ziet zoals altijd een zere arm. Maar uiteindelijk kun je dat niet echt kiezen omdat je ook niet weet hoe dat is. Wel gek dat je over dat soort dingen nadenkt.

Dit betekent natuurlijk niet dat de psoriasis voor haar niet meer bestaat, maar het geeft aan dat de bron die het veroorzaakte kennelijk verdwenen is. Ook wil dit niet zeggen dat iedereen met psoriasis maar zijn keelamandelen moet laten verwijderen, zo werkt het helaas ook niet. Dit was voor Laura de oplossing maar is helaas geen universele oplossing.

*Vanwege privacyredenen is de naam Laura fictief.