De ingrijpende gevolgen van prostaatkanker

Door zijn preventieve jaarlijkse controles kreeg Piet de diagnose prostaatkanker. Een relatief simpele ingreep leek de oplossing te zijn voor de kanker maar leidde tot vergaande gevolgen voor zijn actieve leefstijl.  

Jaarlijkse, preventieve controle  

“15 jaar geleden werd een collega van mij ziek. Hij bleek aan prostaatkanker te lijden. Nadat hij een prostaatverwijdering had ondergaan leek hij genezen, maar acht jaar later kwam de kanker terug. Uiteindelijk overleed hij aan prostaatkanker. Hierdoor besloot ik jaarlijks mijn PSA te laten controleren om tijdig geïnformeerd te zijn als mijn PSA zou stijgen.” 

De PSA steeg langzaam tot acht. Vijf jaar geleden stelde de huisarts van Piet vast dat er sprake was van een ‘onrustige prostaat’, de PSA bleek 33 te zijn. Hij verwees Piet naar de uroloog in het Jeroen Bosch Ziekenhuis (JBZ). Deze stelde vast dat er op dat moment echter geen sprake was van prostaatkanker en dat de PSA zou dalen. Aanvankelijk gebeurde dat ook, de PSA daalde vanzelf naar zeven. Kort daarna steeg de PSA weer naar 10 en was verder onderzoek gewenst. Na het nemen van biopten bleken twee biopten positief (ongunstig) te zijn.”  

Behandelkeuze  

“De keuze tussen de vier bekende behandelmogelijkheden stond mij te wachten. Waakzaam afwachten, opereren, inwendige bestraling of uitwendige bestraling. Al had ik het gevoel weinig informatie te hebben over de consequenties, mijn voorkeur ging uit naar inwendige bestraling.”   

‘Fluitje van een cent’ 

“Helaas bleek na onderzoek dat inwendige bestraling alsnog niet mogelijk was. De uroloog stelde een operatie voor waarbij de prostaat zou worden verwijderd; een radicale prostatectomie. Een relatief eenvoudige ingreep liet hij weten. Helaas was ik weinig op de hoogte van de mogelijke gevolgen hiervan. Na de ingreep was ik ineens volledig incontinent en kampte ik met intimiteitsproblemen. De PSA waarde was sindsdien nul. Daarmee was het primaire doel toen, het weghalen van de kanker, bereikt. Maar tegen welke prijs?”

“Voor mijn incontinentieprobleem heb ik meerdere behandelingen ondergaan, die hebben geleid tot ernstige complicaties met grote impact op mijn dagelijks functioneren. Mijn dochter en partner hebben maandenlang aangedrongen op een second opinion. Ook mijn actieve leefstijl leek niet langer haalbaar. De dagen dat ik de Nijmeegse wandelvierdaagse en Pelgrimstocht naar Santiago de Compostella liep, leken ver achter me te liggen.”  

Nieuwe ingreep  

Uiteindelijk kwam Piet terecht bij het Radboudumc in Nijmegen. De uroloog raadde hem een ander soort prothese aan als oplossing voor zijn klachten. “Ik was hier erg bang voor, gezien de gevolgen en complicaties van de voorgaande ingrepen.” De arts bracht hem in contact met iemand die eerder deze ingreep heeft ondergaan. “Dit zorgde ervoor dat al mijn vragen werden beantwoord door iemand die het zelf ook had meegemaakt. Dat gaf mij de doorslag om een goede keuze te maken en de ingreep te ondergaan.” Sindsdien voelt Piet zich aanzienlijk beter en houdt hij er een actiever leven op na. “Een positieve omslag waarvoor ik de uroloog bijzonder dankbaar ben.”