Stuiterend tot rust komen

Magisch is het, om te zien wat er gebeurt in de interactie tussen therapiehond en kind tijdens de therapiesessies. Het is echter niet een kwestie van kind en hond in dezelfde ruimte brengen en voilà: de magie is daar. Bij dierondersteunde therapie wordt een speciaal getrainde hond als hulpmiddel doelbewust aangestuurd om bepaalde effecten teweeg te brengen. Effecten waar de clinet uiteraard uiteindelijk baat bij heeft. Kennis van deze effecten en hoe je hier optimaal gebruik van maakt is een voorwaarde voor goede therapieresultaten. Misschien minder magisch maar wel fantastisch, zoals het verhaal van Gio illustreert. 

Gio is een jonge hoog-sensitieve stuiterbal. Hij heeft weinig rust in zijn lijf, deels veroorzaakt doordat prikkelverwerking bij hem anders verloopt dan bij andere kinderen. Tel daarbij op dat hij weinig zelfvertrouwen heeft en moeite om zich te concentreren en je hebt een uitdaging voor iedere kindertherapeut. Hoe kan je een kind begeleiden en helpen als er weinig focus en rust mogelijk is? Gio is daarmee een ideale kandidaat om een therapiehond als hulpmiddel in te zetten.  

Bij Stichting Contacthond werken tijdens een therapiesessie altijd twee professionals samen. Een kindertherapeut en een hondenbegeleider, ieder expert op hun eigen terrein en met een eigen rol binnen het therapieprogramma. Nadat de therapeut de therapiedoelen voor Gio heeft vastgesteld en een behandelplan heeft opgesteld gaat de hondenbegeleider aan het werk. Gio wordt gematched met border collie Izaa, een van onze therapiehonden. Izaa is namelijk ook enorm beweeglijk en vindt het moeilijk om rustig te wachten. Dat opent de mogelijkheid om Gio in een andere rol dan hij gewend is te plaatsen; die van helper. Gio gaat meehelpen om Izaa te leren rustig op haar beurt te wachten. Dat geeft meteen zelfvertrouwen bij elk stapje waarbij hij Izaa verder helpt. De oefeningen die de hondenbegeleider vervolgens bedenkt om Gio met therapiehond Izaa te laten doen zijn erop gericht om rust te creëren en om vanuit de rust te werken aan geduld.  

Wat we zien is dat Gio elke week letterlijk stuiterend de therapieruimte binnenkomt maar kalmeert zodra hij contact maakt met Izaa. Binnen no time liggen de twee in alle rust naast elkaar en is er veel contact. Vanuit deze rust wordt vervolgens een oefening gedaan waarbij Gio de hond leert om op haar snoepje te wachten. Gio legt een snoepje op een kruk met zijn hand er over. Dan maakt hij eerst oogcontact met Izaa en telt rustig terug van 5 naar 1. Bij 1 mag hij zijn hand weghalen en kan Izaa het snoepje pakken. Om Izaa te leren rustig te wachten moet Gio dus ongemerkt ook wachten. In een drietal sessies zijn de stappen die Gio al heeft gemaakt gigantisch. Een belangrijke taak is weggelegd voor de therapeute die ervoor moet zorgen dat Gio hetgeen hij leert met de hond ook toe gaat passen in zijn eigen omgeving. Het blijft mooi om te zien hoe snel er al grote stappen worden gemaakt. Zo zien ook de grootouder van Gio: 

“Onze kleinzoon Gio volgde bij Stichting Contacthond therapie voor zijn prikkelverwerking, motoriek en zelfvertrouwen. Het is zeer bijzonder om in korte tijd zoveel rust bij Gio te zien als hij aan de slag is geweest met de honden. We zijn erg blij met de professionele en prettige aanpak van Contacthond en het effect dat al zo snel bereikt wordt door deze speciale manier van therapie.”