“Laat niemand aan de zijlijn staan”

Het zal je maar gebeuren: je leven verandert van ene op het andere moment door niet-aangeboren hersenletsel (NAH), dat je compleet overvalt. Een ingrijpende gebeurtenis voor betrokkenen, maar ook zeker voor de naasten.

Een NAH kan op verschillende manieren ontstaan: door een ongeluk waarbij het hoofd een flinke klap ondergaat tot en met een plotse verstoring of lekkage in een bloedvat. Ongeacht de oorzaak, de impact is enorm. Annemarie van der Sar, echtgenote van Edwin van der Sar (ex-voetbalinternational en nu algemeen directeur van Ajax), kan daarover meepraten.

Vangnet

Haar leven stond ineens ondersteboven, toen er zomaar iets in haar hoofd gebeurde. Gelukkig was haar echtgenoot bij haar, zodat er snel en adequaat gehandeld kon worden. “Hij merkte gelijk dat het flink mis was en belde direct voor een ambulance. Het beangstigende is dat je ineens van een sterk, gezond en onafhankelijk persoon verandert in iemand die compleet afhankelijk is van anderen. Later dringt die transformatie pas echt tot je door.”

Annemarie kon gelukkig terugvallen op haar man, haar familie en een groot netwerk. Haar man regelde van alles, zodat Annemarie zoveel mogelijk thuis kon revalideren waarbij een vangnet van familie en vrienden ervoor zorgde dat de dagelijkse zaken rondom het gezin opgepakt konden worden.

“Zo’n vangnet is echt van onschatbare waarde. De kinderen, het huishouden; allemaal zaken die ik voorlopig niet zelf kon regelen of doen. Mijn man Edwin, praktisch zoals altijd, wilde de meest optimale omstandigheden creëren zodat ik al mijn energie in mijn herstel kon steken.”

Revalidatie

In het ziekenhuis en tijdens haar revalidatie kon Annemarie rekenen op de expertise van zeer deskundige specialisten. Desondanks is zo’n hersteltraject zeer ingrijpend, omdat je continu bezig bent met obstakels en alledaagse zaken, die nu ineens lastig zijn of (nog) niet mogelijk zijn.

“Denk dan aan traplopen of autorijden. Daarnaast merk je dat alledaagse handelingen heel veel energie kosten. Je moet veel geduld hebben, maar ook kunnen omgaan met een stortvloed aan emoties. Daarom moet je je vooral richten op wat wel kan. En dat geldt natuurlijk ook voor mijn

naasten, die het op hun manier moeten verwerken en zich moeten richten op de lichtpuntjes. Edwin en ik zijn ervan overtuigd dat je door die positieve focus de kracht kunt verzamelen om zo goed mogelijk te herstellen.”

Goed doel

Annemarie en Edwin van der Sar kregen zoveel steunbetuigingen, ook van mensen die hen niet eens persoonlijk kenden. “Er waren zoveel kaartjes, positieve reacties en warme woorden. Dat liet ons niet onberoerd. Daarnaast realiseerden wij ons ook, dat niet iedereen in dezelfde gelukkige omstandigheden verkeert om te herstellen. Ik had ook echt het gevoel dat naarmate ik verder herstelde ik anderen achter me liet in hun strijd.

Een strijd waarbij ze bijvoorbeeld weinig visite krijgen, minder zwemuren kunnen maken of oude materialen voor revalidatie moeten gebruiken. Dat voelde niet goed voor mij en mijn man. Edwin wordt vaak gevraagd voor goede doelen en tijdens zijn afscheidswedstrijd was de opbrengst ook voor twee goede doelen bestemd. Toen viel het kwartje!”

Er zijn al verschillende initiatieven gestart rondom NAH, maar die zijn vooral wetenschappelijk georiënteerd. Annemarie en haar echtgenoot wilden iets concreets doen om de zorg voor patiënten met een hersenbeschadiging te verbeteren en daarbij ‘bewegen’ als middel inzetten om herstel van hersenfuncties en sociaal contact te bevorderen. Dat leidde tot de Edwin van der Sar Foundation.

“Edwin en ik wilden directe en praktische handvatten aanreiken aan mensen die na het ziekenhuisverblijf, tijdens én na revalidatie de overgang moeten maken naar het ‘normale leven’. Die overgang gaat niet automatisch en daarbij heb je hulp nodig!”

De Edwin van der Sar Foundation, sinds 1 januari 2021 onderdeel van de Hersenstichting, biedt die hulp: van duofietsen tot en met zwemprojecten voor volwassenen en een re-integratietraject naar werk voor jongeren met NAH (project de Class). “Zo dragen wij een steentje bij aan herstel door beweging en een beter toekomstperspectief. Wij willen mensen bij elkaar brengen, zodat niemand aan de zijlijn hoeft te staan.”