Masja Ros had jaren geleden een afwijkend vlekje op haar rug. Het was een melanoom, de meest agressieve vorm van huidkanker. Ze werd behandeld en lange tijd ging het goed met haar. Tot ze opnieuw ziek werd.
Masja Ros
Communicatiemanager voor Stichting Melanoom
“Zomer 2006. Ik was op vakantie op Sicilië met een goede vriendin. Ze was mijn rug aan het insmeren zoals ze dat wel vaker had gedaan. Misschien dat ze daardoor een vlekje op mijn rug spotte dat er eerder niet zat. Zelf kon ik het niet zien, hoe ik mijn hoofd ook omdraaide. Mijn vriendin drukte me op het hart dat ik naar de huisarts moest als we weer thuis zouden zijn. Dat deed ik.”
Ik mocht in mijn handen knijpen met een vriendin die zo alert was geweest
Huidkanker
“Gelukkig maar, denk ik nu. De huisarts bekeek het plekje en stuurde me door naar de dermatoloog. Het vlekje werd weggesneden en het weefsel opgestuurd naar het lab voor onderzoek. Vanzelfsprekend dacht ik af en toe ‘Wat nou als er iets ergs aan de hand is’, maar aan de andere kant stond ik er ook wel nuchter in en kon ik die gedachte redelijk parkeren.
Tot ik de uitslag kreeg: ik had een melanoom. Hoewel ik nog nooit van dat woord had gehoord, werd me al snel duidelijk dat het om de meest agressieve vorm van huidkanker ging. Heftig nieuws. Vervolgens werd het litteken weggehaald, net zoals twee centimeter huid eromheen. Ook werd de schildwachtklier in mijn oksel verwijderd om op uitzaaiing te onderzoeken. Gelukkig was alles schoon.
Natuurlijk was ik daar heel blij om. Tegelijkertijd realiseerde ik me ook direct dat ik in mijn handen mocht knijpen met een vriendin die zo alert was geweest. Het ging al gauw beter. De mijlpaal van vijf jaar kankervrij zijn kwam in zicht en ik hoefde niet meer naar het ziekenhuis voor controles. Wel ging ik nog een keer per jaar naar de dermatoloog. Het leven ging verder, ik werd moeder van twee kinderen en gaandeweg verdween het melanoom naar de achtergrond.
Eind 2015 voelde ik ineens een vreemd bultje onder mijn oksel. Doordat mijn dokter het verband legde met mijn melanoom van 2006 zat ik nog diezelfde middag in een ziekenhuis met een melanoomcentrum. Het was weer mis. Dit keer met uitzaaiingen in mijn lymfeklieren: melanoom stadium III. Er volgde een operatie en vlak daarna kon ik immuuntherapie krijgen, wat toen alleen nog maar beschikbaar was door mee te doen aan een medische studie. Met meer dan vijftig ziekenhuisbezoeken in een jaar was dit vooral psychisch een zware tijd.”
Huid checken
“Gelukkig kan ik inmiddels, drie jaar later, zeggen dat het heel goed gaat met mij. Er is wel duidelijk iets veranderd in mijn leven. Na het hele ziekteproces moest ik echt weer vertrouwen krijgen in mijn eigen lichaam. Dat was moeilijk. Mijn huid checken is inmiddels zo’n routine geworden. Het hoort er gewoon bij, net als die fles zonnebrandcrème: altijd in mijn tas. Wat ik heb meegemaakt heeft ook iets anders opgeleverd. Ik werd dan wel geconfronteerd met ziekte en vergankelijkheid, maar daardoor geniet ik nu veel intenser van het leven en maak ik alles nog bewuster mee.”
Check je eigen huid, en eventueel ook die van anderen
Smeren
“Mijn ziekte heeft ook geresulteerd in een soort gedrevenheid. Die komt tot uiting in mijn werk als communicatiemanager voor Stichting Melanoom, waarvoor ik me tegenwoordig graag inzet. Het was mijn man die deze stichting tijdens mijn diagnose ontdekte, in een periode waarin hij bovenop alle informatie over melanoom en behandeling zat. Iets waar ik heel blij mee was, want zelf was ik daartoe niet in staat. Inmiddels hoort het volgen van de ontwikkelingen over melanoom bij mijn werk. Informatie inwinnen is cruciaal, en dat is hierbij zeker een tip van mij aan anderen die hetzelfde overkomt.
Daarnaast is het natuurlijk heel belangrijk om verstandig om te gaan met de zon, te zorgen dat je nooit verbrandt en om ook je kinderen te beschermen. Het regelmatig checken van de huid kan eveneens veel ellende voorkomen. Controleer je huid bijvoorbeeld op elke eerste dag van de maand, zodat je het minder snel vergeet. Van de zon hou ik nog steeds; ik vind het licht prachtig en krijg er energie van. Ik geniet er nu wel op een andere manier van; met factor 30 en een goeie hoed.”
In mei lanceerde Stichting Melanoom de campagne ‘CHECK, CHECK, CHECK YOUR BODY’ in het kader van de Melanoma Awareness Month. Meer weten? Ga naar www.stichtingmelanoom.nl.
