‘We moeten af van de pillencultuur’. Dat stelt zelfstandig Neurowetenschapper Ben van Cranenburgh. Hij deelt zijn visie op chronische pijn en de bestrijding daarvan.
Wat is belangrijk voor de aanpak van chronische pijn?
“Chronische pijn staat niet één op één in relatie tot een fysieke aandoening of weefselschade. Veel mensen hebben bijvoorbeeld chronische hoofdpijn, terwijl hun hoofd niets mankeert. Ga dus niet eindeloos zoeken naar een onderliggende oorzaak of ziekte. Een belangrijk, maar verwaarloosd punt bij chronische pijn is preventie. We moeten zoeken naar de diepere oorzaken van chronische pijnen door talrijke factoren in kaart te brengen die de kans op chronische pijn vergroten.”
Welke personen moeten hierbij betrokken worden?
“In plaats van alle mensen met chronische pijn pillen te geven, moet er een goede analyse gemaakt worden: wat zijn dit voor mensen, hoe leven zij, wat hebben ze doorgemaakt? Voor een dergelijke aanpak is een visie nodig waarbij gebruik gemaakt wordt van inzichten uit verschillende disciplines, een multidisciplinaire aanpak dus.Dit houdt in dat het in kaart brengen van diepere oorzaken van chronische pijn geen zaak voor artsen alleen is. Psychologen leveren hun bijdrage, maar denk ook aan antropologen, sociologen, filosofen en politicologen.”
Dit houdt in dat het in kaart brengen van diepere oorzaken van chronische pijn geen zaak voor artsen alleen is
Wat is de rol van het brein bij pijn?
“Als er pijn bestaat zonder aanwijsbare oorzaak, moeten artsen en therapeuten zich realiseren dat het pijnsysteem in de hersenen overgevoelig kan zijn geworden. Dit kan door vele factoren positief worden beïnvloen. Denk hierbij aan beweging, actief bezig zijn en stressvermindering. Chronische pijn is daarmee dus niet uitsluitend een medisch probleem.”
Hoe speelt technologie een rol bij het bestrijden van chronische pijn?
“Laagdrempelige online consulten zouden de toegankelijkheid van de zorg kunnen vergroten. Maar de pijnpatiënt heeft ook behoefte aan een luisterend oor en een begrijpende zorgverlener die rustig de tijd neemt. Volgens mij is er binnen de toekomst van pijnbestrijding een grote rol weggelegd voor niet-farmacologische vormen van pijnbestrijding, zoals beweging, verandering van leefstijl, werken aan een positieve leefomgeving, stimulatietherapieën en cognitieve therapieën.”
Wat hoopt je te zien gebeuren in de toekomst met betrekking tot pijnbestrijding?
“Het wordt tijd dat ideeën in de wetenschap sneller en beter worden geïmplementeerd in de gezondheidszorg. Vijftig jaar geleden waren al baanbrekende ideeën over de oorzaak en aanpak van chronische pijn geformuleerd. Dat wordt veel te laat opgepakt in de praktijk van de gezondheidszorg. Laten we leren van de pandemie: virologen adviseerden de politici en de politici vaardigden sociale maatregelen uit. Zo kan het ook op het gebied van chronische pijn.”
Het wordt tijd dat veranderde ideeën in de wetenschap sneller en beter worden geïmplementeerd in de gezondheidszorg.
