Leontien (36): ”In 2015 kreeg ik de diagnose baarmoederhalskanker. En binnen een half jaar nóg eens. Hierdoor heb ik geleerd niets uit te stellen. Als ik iets wil, ga ik ervoor. Ik kijk naar wat ik wel kan in plaats van naar wat ik niet kan. Met die mindset genieten mijn vriend Jasper en ik van de mooie dingen van het leven.
In januari 2015 had ik ’s nachts ineens een natte onderbroek. Ik deed een nieuwe aan, maar die werd ook nat. Een tampon hielp. Toen ik elke dag een nieuwe moest indoen werd het tijd voor de huisarts. Die maakte een uitstrijkje en hij zag een zwelling.
Dat bleek kwaadaardig te zijn. Ik kwam terecht in het AMC. Daar stelden ze een ingrijpende operatie voor. Jasper ontdekte dat het LUMC een baarmoederbesparende operatie deed waarbij ook de zenuwen van de blaas gespaard werden. Hier ben ik voor gegaan.
Vier maanden later ging het weer mis. Ik verloor weer veel vocht. Er zat weer een gezwel. En ook deze was kwaadaardig. Ook waren 2 lymfeklieren aangetast. In plaats van op vakantie naar Amerika ging ik die zomer aan de chemo en bestraling.
Op kanker.nl vond ik de herkenning die ik zocht. Ik startte er zelf ook een blog. Het was prettig om de dingen van me af te schrijven. Het was fijn om te merken dat anderen weer iets aan míjn ervaringen hadden.
Tijdens mijn 2e behandeltraject had ik veel steun aan een lotgenoot van mijn leeftijd. Zij liep 3 à 4 weken voor op mij qua behandeling. Dat gaf mij wat houvast. Toen kanker.nl me vroeg als ambassadeur, was ik meteen enthousiast. Ik deed mee aan een onderzoek over de gevolgen van kanker en sprak daarover op de jaarlijkse lotgenotendag. Ook heb ik meegewerkt aan een podcast over vermoeidheid en ben ik te zien in het promotiefilmpje van kanker.nl.
Mijn werk in het speciaal voortgezet onderwijs wilde ik zo snel mogelijk weer oppakken. Toen het weer kon leefde ik door de vermoeidheid van vakantie naar vakantie. Na 1,5 jaar kwam dan toch die man met de hamer. Ik kón gewoon niet meer. Ik zat 3 maanden thuis. Nu weet ik: dat wil ik nooit meer. Ik luister beter naar mijn lichaam. Als ik zelf niet doorheb dat ik te veel van mezelf eis, heeft Jasper het wel door. Dan trekt hij aan de rem.”
